Κατανόηση της χημειοθεραπείας και των ρόλων των ειδικών

2024 Συγγραφέας: Daisy Haig | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 03:07

Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία είναι συγκεχυμένα θέματα. Όταν η περίπλοκη ορολογία συνδυάζεται με το άγχος που σχετίζεται με τη διάγνωση του καρκίνου, είναι εύκολο να καταλάβουμε πώς τα πράγματα γίνονται θολά. Περαιτέρω περίπλοκα πράγματα είναι εκείνοι οι κτηνίατροι που διασχίζουν τις ειδικότητες. Πώς μπορεί να αναμένεται από έναν κάτοχο να τα διατηρήσει όλα ευθεία;

Η χημειοθεραπεία ορίζεται ως η χρήση χημικών ουσιών για τη θεραπεία ασθενειών. Συμβατικά, πιστεύουμε για χημειοθεραπεία σε σχέση με τη θεραπεία του καρκίνου. Η χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί από το στόμα, ενδοφλεβίως (μέσω φλέβας), τοπικά (στο δέρμα), υποδόρια (κάτω από το δέρμα), ενδομυϊκά (σε μυ), ενδοογκικά (ενίεται απευθείας σε όγκο) ή ενδοκολπικά (χορηγείται απευθείας σε σωματική κοιλότητα).

Βοηθητική χημειοθεραπεία συνταγογραφείται μετά την αφαίρεση ενός όγκου και ελπίζουμε να θεραπεύσουμε τυχόν μικροσκοπικά υπολείμματα καρκινικών κυττάρων που μπορεί να έχουν εξαπλωθεί από τον όγκο πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Ένα παράδειγμα ανοσοενισχυτικής χημειοθεραπείας είναι η θεραπεία ενός σκύλου με οστεοσάρκωμα με ένα φάρμακο όπως η καρβοπλατίνη μετά τον ακρωτηριασμό του προσβεβλημένου άκρου.

Nejujuvant χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται πριν από τη χειρουργική αφαίρεση ενός όγκου ή θεραπεία με ακτινοθεραπεία. Ο στόχος είναι να μειωθεί το μέγεθος του όγκου, δίνοντας στον ασθενή ένα λιγότερο περίπλοκο «επόμενο βήμα». Η χημειοθεραπεία Nejujuvant παίζει μεγάλο ρόλο σε πολλούς καρκίνους στον άνθρωπο, αλλά δυστυχώς έχει αρκετά περιορισμένο ρόλο στην κτηνιατρική. Η νέα ανοσοενισχυτική χημειοθεραπεία μπορεί να είναι χρήσιμη για τη θεραπεία και τη μείωση του μεγέθους των όγκων των δερματικών μαστοκυττάρων, καθιστώντας τους έτσι πιο «επιδεκτικούς» στη χειρουργική επέμβαση.

Επαγωγική χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται για να προκαλέσει ύφεση ασθένειας. Αυτή θα ήταν η θεραπεία επιλογής για καρκίνους που προκαλούνται από το αίμα, όπως λέμφωμα ή λευχαιμία. Η επαγωγική χημειοθεραπεία συχνά συνδυάζεται με σταθεροποίηση ή / και χημειοθεραπεία συντήρησης για τη διατήρηση μιας μακροπρόθεσμης ύφεσης.

Ανεξάρτητα από το πώς χρησιμοποιείται, η χημειοθεραπεία θεωρείται πρώτη γραμμή όταν η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου έχει αποδειχθεί κατά τη διάρκεια προηγούμενων κλινικών δοκιμών και είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία γνωστή για τη συγκεκριμένη ασθένεια.

Δεύτερη γραμμή χημειοθεραπεία (αλλιώς γνωστή ως "διάσωση" ή "διάσωση" χημειοθεραπεία) συνταγογραφείται όταν η θεραπεία πρώτης γραμμής είναι αναποτελεσματική ή αν ανιχνευθεί υποτροπή της νόσου μετά την αρχική θεραπεία.

Η ακτινοθεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση ιοντίζουσας ακτινοβολίας για τη θεραπεία όγκων. Η ακτινοθεραπεία χορηγείται συνήθως από μια μηχανή έξω από το σώμα (εξωτερική ακτινοβολία δέσμης), αλλά μπορεί επίσης να χορηγηθεί από μια φορητή πηγή πολύ κοντά στο σώμα (Strontium-90), μέσω εμφυτεύσιμων πηγών ακτινοβολίας (βραχυθεραπεία) ή ακόμα και συστημικά, όπου οι ραδιενεργές ουσίες ταξιδεύουν στην κυκλοφορία του αίματος (π.χ. ¹³¹Ι [Ιώδιο-131] για τη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού των αιλουροειδών).

Η ακτινοθεραπεία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στη ρύθμιση ανοσοενισχυτικού ή νεοενισχυτικού. Πριν από την έναρξη της θεραπείας με ακτινοβολία, οι ασθενείς υποβάλλονται συνήθως σε αξονική τομογραφία της πληγείσας περιοχής. Οι εικόνες που λαμβάνονται από τη σάρωση χρησιμοποιούνται για τον σχεδιασμό του αριθμού και της συγκεκριμένης θέσης χορήγησης των θεραπειών ακτινοβολίας, καθώς και για τον προσδιορισμό τυχόν αναμενόμενων παρενεργειών.

Οι ασθενείς πρέπει να τοποθετούνται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο για κάθε θεραπεία, πράγμα που σημαίνει ότι τα κατοικίδια πρέπει να αναισθητοποιούνται κάθε φορά που δέχονται ακτινοβολία. Μπορούν να κατασκευαστούν διάφορα καλούπια, "μπλοκ δαγκώματος" ή άλλες συσκευές για να διευκολύνεται η ακριβής τοποθέτηση του ασθενούς. Τα σημάδια γίνονται κατά μήκος του δέρματος και οι περιοχές της γούνας μπορούν επίσης να περικοπούν.

Η χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί ταυτόχρονα με ακτινοθεραπεία σε γνωστά ως πρωτόκολλα ραδιοευαισθητοποίησης. Ο στόχος αυτής της μορφής θεραπείας είναι να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της ατομικής θεραπείας με ακτινοβολία. Οι ασθενείς παρακολουθούνται προσεκτικά, καθώς οι παρενέργειες μπορεί να είναι πιο έντονες.

Ένας πιστοποιημένος από το συμβούλιο ιατρικός ογκολόγος εκπαιδεύεται στον ασφαλή χειρισμό, τη χρήση και τη χορήγηση χημειοθεραπευτικών φαρμάκων, καθώς και στη θεραπεία ασθενών με χημειοθεραπεία. Οι ιατρικοί ογκολόγοι ξοδεύουν χρόνο μαθαίνοντας τις αρχές της ογκολογίας της ακτινοβολίας και είναι σε θέση να διαχειρίζονται περιπτώσεις ακτινοβολίας, αλλά δεν θεωρούνται ογκολόγοι ακτινοβολίας πιστοποιημένοι από το συμβούλιο. Στις Η. Π. Α., οι κτηνίατροι επιτυγχάνουν πιστοποίηση από το διοικητικό συμβούλιο μέσω των απαιτήσεων που πληροί το American College of Veterinary Internal Medicine.

Οι ογκολόγοι ακτινοβολίας εκπαιδεύονται ειδικά στη φυσική και τη βιολογία της ιονίζουσας ακτινοβολίας και στη θεραπεία καρκινοπαθών με ακτινοθεραπεία. Ειδικεύονται στην τέχνη και την επιστήμη του σχεδιασμού θεραπείας ακτινοβολίας. Οι ογκολόγοι ακτινοβολίας αφιερώνουν χρόνο για να μάθουν ιατρική ογκολογία κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους, αλλά δεν θεωρούνται πιστοποιημένοι στο ιατρικό ογκολογία. Για να επιτύχουν πιστοποίηση στην ογκολογία ακτινοβολίας στις Η. Π. Α., οι κτηνίατροι πρέπει να συμπληρώσουν τις απαιτήσεις που θέτει το Αμερικανικό Κολέγιο Κτηνιατρικής Ακτινολογίας.

Είναι σύνηθες για τους ιατρικούς ογκολόγους να προσφέρουν ακτινοθεραπεία σε ασθενείς, ακόμη και όταν δεν έχουν ογκολόγο ακτινοβολίας επί τόπου στην εγκατάσταση όπου χορηγούνται οι θεραπείες. Αυτές οι εγκαταστάσεις συνήθως χρησιμοποιούν προγραμματισμό απομακρυσμένης θεραπείας, όπου είτε ογκολόγος κτηνιατρικής ακτινοβολίας είτε ανθρώπινος δοσιμέτρης (που δεν είναι κτηνίατρος) λαμβάνει τις εικόνες που δημιουργούνται από την αξονική τομογραφία πριν από τη θεραπεία και επινοεί τα φυτά θεραπείας. Τα σχέδια αποστέλλονται στον ιατρικό ογκολόγο, ο οποίος επιβλέπει τις θεραπείες.

Ομοίως, ορισμένοι ογκολόγοι ακτινοβολίας επιλέγουν να χορηγούν χημειοθεραπεία ή ανοσοθεραπεία, είτε με είτε χωρίς ταυτόχρονη ιατρική ογκολόγων στο προσωπικό.

Σε έναν τέλειο κόσμο, τα κατοικίδια ζώα θα αντιμετωπίζονταν πάντα από τον κτηνίατρο που διαθέτει την πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση για την ασθένειά τους. Αυτό δεν είναι πάντα δυνατό με βάση τη γεωγραφία, τα οικονομικά ή άλλες απρόβλεπτες περιστάσεις. Ωστόσο, πάρα πολλές φορές τα κατοικίδια δεν προσφέρονται ιδανική θεραπεία λόγω έλλειψης επικοινωνίας και εκπαίδευσης. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ένας ιδιοκτήτης ή ένας κτηνίατρος πρωτοβάθμιας περίθαλψης δεν είναι σίγουρος ή αγνοεί τα προσόντα του θεράποντος κτηνιάτρου ή ακόμα και όταν υπάρχει μια εσφαλμένη παρουσίαση του τι έχει να προσφέρει μια εγκατάσταση (π.χ. νοσοκομεία ειδικότητας ή πρωτοβάθμιας περίθαλψης χωρίς ιατρικό ή ακτινολογικό ογκολόγο προσωπικό που προσφέρει «ογκολογία» ως υπηρεσία).

Οι ιδιοκτήτες δεν πρέπει να φοβούνται να ρωτήσουν σχετικά με τα διαπιστευτήρια του γιατρού που φροντίζει το κατοικίδιο ζώο τους και οι ειδικοί θα πρέπει να κάνουν καλύτερη δουλειά στην ενημέρωση του κοινού σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του όταν ενεργούν εκτός του ρόλου τους «πιστοποιημένο από το διοικητικό συμβούλιο». Και οι πρωτογενείς κτηνίατροι πρέπει να είναι ειλικρινείς με τους ιδιοκτήτες σχετικά με τους περιορισμούς τους όσον αφορά την εξειδίκευση στην ιατρική.

Είμαστε υπεύθυνοι για να διασφαλίσουμε ότι οι ιδιοκτήτες γνωρίζουν ακριβώς τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε και να τους ενημερώσουμε πότε κάποιος θα μπορούσε να το κάνει καλύτερα.

Δρ Joanne Intile