Πίνακας περιεχομένων:

Κρότωνες και έλεγχος κροτώνων σε σκύλους
Κρότωνες και έλεγχος κροτώνων σε σκύλους

Βίντεο: Κρότωνες και έλεγχος κροτώνων σε σκύλους

Βίντεο: Κρότωνες και έλεγχος κροτώνων σε σκύλους
Βίντεο: Έσωσαν σκύλο που βρήκαν αλυσοδεμένο χωρίς νερό στο δάσος στην Πρίνα Λασιθίου στις 17-12-2019 2024, Νοέμβριος
Anonim

Τα τσιμπούρια είναι παρασιτικοί οργανισμοί που συνδέονται από το στόμα με το δέρμα σκύλων, γατών και άλλων θηλαστικών. Αυτά τα παράσιτα τρέφονται με το αίμα των ξενιστών τους και μπορούν να προκαλέσουν τοξίκωση ή υπερευαισθησία, και σε ορισμένες περιπτώσεις αναιμία απώλειας αίματος. Τα τσιμπούρια μπορούν επίσης να μεταδίδουν βακτηριακές ή ιογενείς ασθένειες. Το δέρμα, το λεμφικό και το ανοσοποιητικό σύστημα, και τα νευρικά συστήματα, μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά εάν δεν αντιμετωπιστούν. Τα τσιμπούρια έρχονται σε τέσσερα στάδια: αυγό, προνύμφες, νύμφη και ενήλικας.

Οι γάτες είναι επίσης επιρρεπείς σε μολύνσεις. Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα τσιμπούρια επηρεάζουν τις γάτες, επισκεφθείτε αυτήν τη σελίδα στη βιβλιοθήκη υγείας του PetMD.

Συμπτώματα και τύποι

Τα τσιμπούρια μπορεί να είναι ορατά στο δέρμα του ζώου, ειδικά καθώς μεγαλώνουν. Τα τσιμπούρια έχουν μια σκληρή προστατευμένη ασπίδα και μπορούν να γίνουν αισθητές ως μικρές προσκρούσεις κατά την ψηλάφηση (εξέταση αφής) του δέρματος ή κατά τη διάρκεια τακτικών χαϊδεύσεων. Μπορεί επίσης να υπάρχουν άλλα συμπτώματα εάν εμφανιστεί μια νόσος που προκαλείται από τσιμπούρι.

Αιτίες

Τα τσιμπούρια προσελκύονται στους ξενιστές για τη ζεστασιά, την παρουσία διοξειδίου του άνθρακα στο δέρμα και άλλες σχετικές οσμές που εκπέμπει ο ξενιστής. Τα ζώα αποκτούν κρότωνες σε άμεση φυσική επαφή με περιβάλλοντα που φιλοξενούν κρότωνες (π.χ. περιοχές με υψηλή χλόη, δασώδεις περιοχές).

Διάγνωση

Το δέρμα θα επιθεωρηθεί για να αναζητήσει κρότωνες ή κοιλότητες τροφοδοσίας τσιμπημάτων και θα ζητηθούν εργαστηριακές εξετάσεις για την εξέταση του αίματος για ασθένειες που μεταδίδονται με αίμα ή άλλες ασθένειες που σχετίζονται με κρότωνες που μπορεί να έχουν αναπτυχθεί.

Θεραπευτική αγωγή

Η αφαίρεση των κροτώνων γίνεται σε εξωτερικούς ασθενείς και πραγματοποιείται αμέσως μετά την παρατήρησή τους στο σώμα του ζώου.

Διαβίωση και διαχείριση

Πλύνετε καλά το δέρμα του ζώου για να αποφύγετε τοπική φλεγμονή ή δευτερογενή λοίμωξη.

Πρόληψη

Για να αποφύγετε την επαφή με τσιμπούρια, αποφύγετε περιβάλλοντα που μπορεί να φέρουν κρότωνες, όπως δασικές περιοχές. Οι συντηρημένες αυλές είναι λιγότερο πιθανό να ενθαρρύνουν τα τσιμπούρια. Το τσιμπούρι δεν πηδά, επομένως εξαρτάται από το μακρύ γρασίδι, τους θάμνους κ.λπ. Τα ελεύθερα ζώα περιαγωγής κινδυνεύουν περισσότερο και πρέπει να ελέγχονται τακτικά για να αποφευχθεί η μακροχρόνια επαφή με κρότωνες. Όσο περισσότερο παραμένει το τσιμπούρι σε επαφή με το ζώο, τόσο πιθανότερο είναι ο κίνδυνος μετάδοσης της νόσου.

Συνιστάται: