Πίνακας περιεχομένων:

Τα Spayed και Neutered Dogs ζουν περισσότερο
Τα Spayed και Neutered Dogs ζουν περισσότερο

Βίντεο: Τα Spayed και Neutered Dogs ζουν περισσότερο

Βίντεο: Τα Spayed και Neutered Dogs ζουν περισσότερο
Βίντεο: Canine Spay 2024, Νοέμβριος
Anonim

Μιλήσαμε πρόσφατα για μια μελέτη που αποκάλυψε αύξηση της συχνότητας εμφάνισης ορισμένων σημαντικών ασθενειών σε στειρωμένα αρσενικά και θηλυκά σκυλιά σε σύγκριση με άθικτα άτομα. Η επίπτωση της νόσου είναι σημαντική, αλλά η στατιστική που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους περισσότερους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων είναι η επιβίωση, με άλλα λόγια, «τι επίδραση θα έχει μια συγκεκριμένη απόφαση (π.χ. στείρωση) στη διάρκεια ζωής του σκύλου μου».

Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 17 Απριλίου 2013 στο διαδικτυακό περιοδικό PLoS ONE εξέτασε την απόφαση να στειρωθούν σκύλοι λαμβάνοντας υπόψη αυτό το τελικό σημείο. Με βάση τη συζήτηση που περιβάλλει την προηγούμενη ανάρτησή μου, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης μπορεί να εκπλήξουν μερικούς από εσάς.

Κοιτάζοντας ένα δείγμα 40, 139 αρχείων θανάτου από την Κτηνιατρική Ιατρική Βάση Δεδομένων από το 1984-2004, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γεωργίας διαπίστωσαν ότι η μέση ηλικία θανάτου για σκύλους που δεν είχαν στειρωθεί ή στειρωθεί ήταν 7,9 χρόνια έναντι 9,4 ετών για αποστειρωμένα σκυλιά. Τα σκυλιά που είχαν στειρωθεί ή στειρωθεί είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο ή αυτοάνοσες ασθένειες, ενώ εκείνα που δεν ήταν πιθανότερο να πεθάνουν από μολυσματικές ασθένειες και τραύματα.

"Τα άθικτα σκυλιά εξακολουθούν να πεθαίνουν από καρκίνο. Είναι απλώς μια πιο κοινή αιτία θανάτου για εκείνους που αποστειρώνονται", δήλωσε η Τζέσικα Χόφμαν, υποψήφια διδάκτορας UGA που συνέγραψε τη μελέτη.

Η ερευνητής Kate Creevy πρόσθεσε, "Στο επίπεδο του μεμονωμένου ιδιοκτήτη σκύλου, η μελέτη μας λέει στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων ότι, γενικά, τα αποστειρωμένα σκυλιά θα ζήσουν περισσότερο, κάτι που είναι καλό να γνωρίζουμε. Επίσης, εάν πρόκειται να αποστειρώσετε το σκυλί σας, θα πρέπει να είστε να γνωρίζετε τους πιθανούς κινδύνους ασθενειών και καρκίνου που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό και εάν πρόκειται να τον διατηρήσετε ανέπαφο, πρέπει να προσέξετε για τραύμα και λοίμωξη."

Οι συγγραφείς προσφέρουν πιθανές εξηγήσεις για αυτές τις παρατηρήσεις στο έγγραφο PLoS ONE:

Η αποστείρωση αύξησε τον κίνδυνο θανάτου λόγω νεοπλασίας, αλλά δεν αύξησε τον κίνδυνο για όλα τα συγκεκριμένα είδη καρκίνου. Θηλυκά σκυλιά αποστειρωμένα πριν από τη σεξουαλική ωριμότητα είναι απίθανο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού λόγω της μείωσης της αθροιστικής έκθεσης σε οιστρογόνα που σχετίζεται με την απουσία του κύκλου οίστρου [30]. Ωστόσο, δεν είναι σαφές γιατί η συχνότητα ορισμένων καρκίνων εκτός του αναπαραγωγικού συστήματος, όπως το λέμφωμα και το οστεοσάρκωμα, επηρεάζεται από την αποστείρωση, ενώ η συχνότητα άλλων, όπως το μελάνωμα και το καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων, δεν είναι. Ο αυξημένος κίνδυνος θανάτου λόγω καρκίνου που παρατηρείται σε αποστειρωμένα σκυλιά θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι και στα δύο φύλα, τα σκυλιά που αποστειρώθηκαν πριν από την έναρξη της εφηβείας μεγαλώνουν ψηλότερα από τα άθικτα αντίστοιχα τους [31] ως αποτέλεσμα της μειωμένης σηματοδότησης οιστρογόνων Πρόσφατες μελέτες σε ανθρώπους υποδηλώνουν ότι η ανάπτυξη αποτελεί παράγοντα κινδύνου για έναν αριθμό διαφορετικών καρκίνων [33].

Αντίθετα, τα αποστειρωμένα σκυλιά είχαν μειωμένο κίνδυνο θανάτου λόγω μόλυνσης και η αποφυγή μόλυνσης μπορεί εν μέρει να εξηγήσει τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής τους. Η σχέση μεταξύ της αποστείρωσης και της μολυσματικής νόσου θα μπορούσε να προκύψει λόγω των αυξημένων επιπέδων προγεστερόνης και τεστοστερόνης [34] σε άθικτα σκυλιά, και τα δύο από τα οποία μπορεί να είναι ανοσοκατασταλτικά [35], [36]. Μελέτες σε ανθρώπους, ποντίκια και αρουραίους αποκαλύπτουν πρότυπα νοσηρότητας και θνησιμότητας μολυσματικών ασθενειών που σχετίζονται με την έκθεση στην τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα. Ωστόσο, αυτά τα πρότυπα ποικίλλουν ανάλογα με τα είδη ξενιστών, τον τύπο του παθογόνου και τη χρόνια μόλυνση [37]. Επιπλέον, η αποστείρωση και ο κίνδυνος ασθένειας μπορεί να συσχετιστούν με συγκεκριμένες συμπεριφορές σκύλων. Με την ευκαιρία, τα άθικτα αρσενικά σκυλιά είναι πιο πιθανό από τα αποστειρωμένα σκυλιά να περιπλανηθούν, και να πολεμήσουν με άλλα σκυλιά, και τα άθικτα θηλυκά σκυλιά δείχνουν μεγαλύτερη επιθετικότητα κυριαρχίας από τα θηλυκά που ψεκάζονται [38], [39]. Αυτές οι συμπεριφορές ενδέχεται να αυξήσουν τους κινδύνους τόσο των μολυσματικών όσο και των τραυματικών αιτιών θανάτου μεταξύ άθικτων σκύλων.

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η μέση διάρκεια ζωής που παρατηρείται σε αυτή τη μελέτη είναι πιθανώς χαμηλότερη από αυτήν που θα παρατηρούσε ο πληθυσμός των σκύλων γενικότερα. Τα ζώα που περιλήφθηκαν στη μελέτη είχαν παραπεμφθεί σε κτηνιατρικό διδακτικό νοσοκομείο και αντιπροσωπεύουν πληθυσμό ασθενών ζώων.

"Η συνολική μέση διάρκεια ζωής είναι πιθανώς μικρότερη από αυτήν που θα παρατηρούσαμε στην ιδιωτική πρακτική, επειδή αυτά ήταν σκυλιά που παρατηρήθηκαν σε νοσοκομεία διδασκαλίας, αλλά η διαφορά στη διάρκεια ζωής μεταξύ αποστειρωμένων και άθικτων είναι πραγματική", δήλωσε ο Creevy. "Οι αναλογικές επιπτώσεις στις αιτίες θανάτου μπορούν να μεταφραστούν στον παγκόσμιο πληθυσμό σκύλων και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν εξηγήσεις για αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να βρεθούν σε μελλοντικές μελέτες."

Εικόνα
Εικόνα

Δρ Jennifer Coates

Πηγή

Hoffman JM, Creevy KE, Promislow DEL (2013) Η αναπαραγωγική ικανότητα σχετίζεται με τη διάρκεια ζωής και την αιτία θανάτου σε συνοδεία σκύλων. PLOS ONE 8 (4): e61082. doi: 10.1371 / journal.pone.0061082

Συνιστάται: