Ο ΟΗΕ ανησυχεί για τεράστια παρακμή σε αριθμούς μελισσών
Ο ΟΗΕ ανησυχεί για τεράστια παρακμή σε αριθμούς μελισσών

Βίντεο: Ο ΟΗΕ ανησυχεί για τεράστια παρακμή σε αριθμούς μελισσών

Βίντεο: Ο ΟΗΕ ανησυχεί για τεράστια παρακμή σε αριθμούς μελισσών
Βίντεο: Ο εφιάλτης ενός ΣΜΗΝΟΥΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ 2024, Νοέμβριος
Anonim

ΓΕΝΕΒΑ - Ο ΟΗΕ εξέφρασε την ανησυχία του για την τεράστια μείωση των αποικιών των μελισσών λόγω της πολλαπλής επίθεσης παρασίτων και ρύπανσης, προτρέποντας μια διεθνή προσπάθεια για τη διάσωση των επικονιαστών που είναι ζωτικής σημασίας για τις καλλιέργειες τροφίμων.

Μεγάλο μέρος της μείωσης, που κυμαίνεται έως και 85% σε ορισμένες περιοχές, πραγματοποιείται στο βιομηχανικό βόρειο ημισφαίριο λόγω περισσότερων από δώδεκα παραγόντων, σύμφωνα με έκθεση της περιβαλλοντικής υπηρεσίας του ΟΗΕ.

Περιλαμβάνουν φυτοφάρμακα, ατμοσφαιρική ρύπανση, ένα θανατηφόρο παράσιτο μεγέθους κολοκύθας που επηρεάζει μόνο είδη μελισσών στο βόρειο ημισφαίριο, κακή διαχείριση της υπαίθρου, απώλεια ανθοφόρων φυτών και μείωση των μελισσοκόμων στην Ευρώπη.

"Ο τρόπος με τον οποίο η ανθρωπότητα διαχειρίζεται ή κακοδιαχειρίζεται τα φυσικά της περιουσιακά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των επικονιαστών, θα καθορίσει εν μέρει το συλλογικό μας μέλλον τον 21ο αιώνα", δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του UNEP, Achim Steiner.

"Το γεγονός είναι ότι από τα 100 είδη καλλιέργειας που παρέχουν το 90% της παγκόσμιας τροφής, πάνω από 70 επικονιάζονται από μέλισσες", πρόσθεσε.

Οι άγριες μέλισσες και ιδιαίτερα οι αποικίες μελισσών από κυψέλες θεωρούνται ως οι πιο παραγωγικοί επικονιαστές μεγάλων χωραφιών ή καλλιεργειών.

Συνολικά, οι επικονιαστές εκτιμάται ότι συνεισφέρουν 212 δισεκατομμύρια δολάρια (153 δισεκατομμύρια ευρώ) παγκοσμίως ή 9,5 τοις εκατό της συνολικής αξίας της παραγωγής τροφίμων, ιδίως φρούτων και λαχανικών, σύμφωνα με την έκθεση.

Η μείωση της αποικίας μελισσών τα τελευταία χρόνια έχει φτάσει το 10 έως 30 τοις εκατό στην Ευρώπη, το 30 τοις εκατό στις Ηνωμένες Πολιτείες και έως και το 85 τοις εκατό στη Μέση Ανατολή, δήλωσε ο επιστήμονας Peter Neumann, ένας από τους συγγραφείς της πρώτης έκθεσης του ΟΗΕ για το θέμα.

Αλλά στη Νότια Αμερική, την Αφρική και την Αυστραλία δεν υπήρχαν αναφορές για υψηλές απώλειες.

"Είναι ένα πολύ περίπλοκο ζήτημα. Υπάρχουν πολλοί διαδραστικοί παράγοντες και μόνο μία χώρα δεν είναι σε θέση να λύσει το πρόβλημα, αυτό είναι σίγουρο. Πρέπει να έχουμε ένα διεθνές δίκτυο, παγκόσμιες προσεγγίσεις", πρόσθεσε ο Neumann της ελβετικής κυβέρνησης Bee Κέντρο Ερευνών.

Μερικοί από τους μηχανισμούς πίσω από την τάση των τεσσάρων δεκαετιών, που φαίνεται να έχει ενταθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1990, δεν είναι κατανοητοί. Το UNEP προειδοποίησε ότι εμπλέκεται το ευρύ ζήτημα της διαχείρισης και της διατήρησης της υπαίθρου.

"Οι μέλισσες θα πάρουν τα πρωτοσέλιδα αυτής της ιστορίας", δήλωσε στους εκπροσώπους του εκπροσώπου του UNEP Nick Nuttall.

Αλλά από μια άποψη αποτελούν δείκτη των ευρύτερων αλλαγών που συμβαίνουν στην ύπαιθρο αλλά και στα αστικά περιβάλλοντα, όσον αφορά το εάν η φύση μπορεί να συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες όπως έκανε για χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια εν όψει της οξεία περιβαλλοντική αλλαγή », πρόσθεσε.

Ωστόσο, οι επιστήμονες μέχρι στιγμής δεν μπόρεσαν να ποσοτικοποιήσουν τον άμεσο αντίκτυπο της μείωσης των μελισσών σε καλλιέργειες ή φυτά και ο Neumann επέμεινε ότι ορισμένες από τις επιπτώσεις ήταν ποιοτικές.

Αναφερόμενος στη βρετανική έρευνα, η έκθεση εκτιμά ότι η επικονίαση από τις διαχειριζόμενες μέλισσες αξίζει 22,8 δισεκατομμύρια έως 57 δισεκατομμύρια ευρώ όσον αφορά τις αποδόσεις των καλλιεργειών και ότι ορισμένες καλλιέργειες φρούτων, σπόρων και ξηρών καρπών θα μειωθούν περισσότερο από 90 τοις εκατό χωρίς αυτές.

Μια βασική κινητήρια δύναμη πίσω από την καταστροφή των μελισσών στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ήταν ένας τύπος ακάρεων, το παράσιτο καταστροφικής βαρρόας, το οποίο επιτίθεται στις μέλισσες και οι μελισσοκόμοι αγωνίζονται να ελέγξουν, δήλωσε ο Neumann.

«Είναι αρκετά σοκαριστικό πόσο λίγα γνωρίζουμε για αυτό το βασικό παράσιτο των μελισσών, αν και έχει προκαλέσει όλεθρο στη γεωργία για περισσότερα από 20 χρόνια».

"Οι αφρικανικές μέλισσες είναι ανεκτικές, δεν ξέρουμε γιατί", πρόσθεσε.

Εν τω μεταξύ, οι συχνές αλλαγές στη χρήση της γης, την υποβάθμιση και τον κατακερματισμό των χωραφιών, το εμπόριο που μεταφέρει εχθρικά είδη, όπως η ασιατική σφήκα στη Γαλλία ή οι μολυσματικοί μύκητες, τα χημικά ψεκασμού και τα κηπουρικά εντομοκτόνα, καθώς και οι μεταβαλλόμενες εποχές λόγω της κλιματικής αλλαγής έχουν προσθέσει στο εχθρικό περιβάλλον για μέλισσες.

Συνιστάται: